چهارم اوت ۱۹۴۵، گروه از پیشاهنگان جوان از اتحادیه‌‌ی جماهیر شوروی نمادی از دوستی میان دو ابرقدرت آن زمان را تقدیم سرکنسولگری ایالات متحده کردند. هدیه‌‌ی آنان نشان تشریفاتی بزرگی از ایالات متحده‌‌ی آمریکا بود که دراختیار آورل هریمن، سفیر آمریکا، قرار گرفت. این هدیه‌‌ی نفیس بعدها با نام The Thing شناخته شد.

دفتر هریمن مطابق روال همیشگی، این شیء را برای احتمال وجود هرگونه ابزار جاسوسی الکترونیکی بررسی کرد. ازآنجاکه هیچ‌‌ نشانه‌‌ای از سیم یا باتری در آن پیدا نبود، طبعا دلیلی نیز برای سوءظن به این هدیه‌‌ی نفیس احساس نمی‌شد. از‌این‌رو، هریمن هدیه‌‌ی دولت شوروی را در مکانی روی دیوار اتاق مطالعه‌‌ی خود آویخت؛ اما آنچه نمی‌‌دانست، این بود اثر هنری مذکور را یکی از نوابغ قرن بیستم طراحی کرده است. این ابزار جاسوسی مخفی قرار بود هفت سال، تمام مکالمات خصوصی وی را مخفیانه برای بزرگ‌ترین دشمن کشورش مخابره کند. این ابزار شگفت‌‌انگیز بدون نیاز به هر منبع انرژی خارجی، تنها با کمک جذب انرژی الکترومغناطیسی محیط اطراف می‌‌توانست به‌‌کار بیفتد و سیگنال‌‌های صوتی دریافتی را ارسال کند.